7: Over boswandelingen en teppanyaki...

Na wederom een nachtje wel/niet/wel/niet slapen hebben we vanmorgen in Monster Village ons ontbijt genuttigd. De keuze was deze keer weer reuze zowel voor het Westerse als voor het Chinese gedeelte. Ook in de ontbijtzaal werden we aangestaard alsof we van een andere planeet kwamen, blijkbaar komen er niet zoveel westerlingen in dat gedeelte van Taiwan. In het begin is dat vreemd maar ik begin er steeds meer lol in te krijgen, vooral de blik in hun ogen als ik ze in het chinees groet. Na het ontbijt hebben we de koffers weer in het busje gegooid en zijn we een boswandeling gaan maken in Xitou Nature Education Area. Lekker rustig dacht ik... Hele hordes met voornamelijk Taiwanese pensionado's liepen/strompelden daar door het bos, al dan niet voorzien van Nordic Walking stokken. Ik geloof dat wij daar de gemiddelde leeftijd behoorlijk naar beneden haalden. Het werd pas echt leuk toen we al die starende grijsaards in het chinees gingen groeten. Die gezichten...maar het werd wel erg gewaardeerd. Een oudere dame hoorde ons onderling praten en vroeg "Are you from Germany?". Toen was het onze beurt om verbaasd te zijn, ze sprak zeer goed engels. Bleek dat ze Amerikaans Recht en Angelsaksisch Recht had gestudeerd en ooit in Duitsland en Oostenrijk had rondgereisd. En het is gewoon een feit, als wij Nederlanders onze mond opentrekken lijkt het voor buitenstaanders heel erg op Duits. Even verder was een soort open plek in het bos met een mooi uitzicht en een watertje met een brug waar we nog wat foto's hebben gemaakt. Daar werd ik door een opgedirkte chinese dame van middelbare leeftijd in het Chinees aangesproken met de vraag of ik Chinees sprak nadat ik haar in het Chinees had gegroet... Volgt u het nog? Daarna zijn we langs het Bamboo Forest gelopen waar meer dan 36 verschillende soorten bamboe groeien. Uiteindelijk hebben we met veel knikken en nog meer "Ni Hao's" onze wandeling verder af kunnen maken. Daarna zijn we weer in de auto gestapt en zijn we verder afgezakt richting Tainan. 

Na een ritje van iets meer dan 2 uur (de temperatuur was inmiddels opgelopen naar 29 graden, Merry Christmas :-) zijn we in Tainan aangekomen waar we Hayashi Department Store hebben bezocht. Het deed me in de verte een beetje denken aan Harrod's, maar dan veel kleiner en veel goedkoper, maar voor de meeste dingen toch nog steeds behoorlijk aan de prijs. Boven in het restaurant hebben we even een heerlijk hapje gegeten. Al met al een mooie winkel in Japanse stijl.

Na nogmaals een klein wandelingetje via de Confuciustempel waar we weinig Confucius maar wel veel schildpadden en eekhoorns hebben gezien zijn we naar het hotel, The Wei-Yat Grand gegaan. Hier hebben we 4 jaar geleden ook gelogeerd. Henry had voor ons weer exact dezelfde kamer geregeld, nou ja...kamer... Het is de Presidential Suite, een soort appartement van 2 verdiepingen in het hotel met een woongedeelte, 3 slaapkamers en 2 badkamers. Toen we na een paar uur chillen weer op pad gingen werden we in de lobby door het personeel begroet alsof we BT'ers (Bekende Taiwanezen) waren. Volgens mij heeft Henry hen verteld dat we wereldberoemd zijn in Nederland of zoiets... Met het busje zijn we naar een Teppanyaki-restaurant gereden om een hapje te eten. Het ging er hetzelfde aan toe als bij ons bij de Japanse restaurants. Er werd van alles op de bakplaat gegooid, grote gamba's, zalm, kabeljauw, sirloin steak, kip, Wachyu beef, ei en grote hoeveelheden taugé en kool. Alles werd heerlijk live voor onze bleke neuzen klaar gemaakt met uien, lenteuitjes, pepertjes en knoflook...veel knoflook... Met z'n vijven tot onze kraag toe vol voor omgerekend net 40,- euro. Net nog snel even bij de 7-Eleven aan de overkant van de straat wat exotische snoeperij gescoord, zoals M&M's caramel... Die zijn lekker!!! Ik denk dat ik een containertje of wat ga importeren, die raak ik in Nederland makkelijk kwijt...En anders eet ik ze zelf op, ook geen straf... :-)

Zo drankje leeg, tanden poetsen en dan weer een heerlijk nachtje wel/niet/wel/niet slapen in "onze" Presidential Suite... 

Geniet nog van de kerstavond en slaap lekker, oant moarn, tot morgen...

Groetjes, Marco